Aktywizacja zawodowa pracowników w wieku 50+

Na potrzebę podejmowania działań aktywizujących osoby w wieku lat 50 i więcej wskazywano na konferencji zorganizowanej przez PKPP Lewiatan. W Polsce wskaźnik zatrudnienia tych osób wynosi 32 proc., średnia unijna to 46 proc. Badania wskazują, że aktywność osób w wieku 50+ jest wprost proporcjonalna do ich wykształcenia i kompetencji.
Rząd opowiada się za zwiększeniem w ciągu najbliższych 10 lat do 50 proc. wskaźnika zatrudnienia osób w wieku 55 – 64 lata. Rada Ministrów przyjęła dokument do programu „Solidarność pokoleń. Działania dla zwiększenia aktywności zawodowej osób w wieku 50+”.
Dokument ten składa się z tzw. kart zadaniowych, przygotowanych dla celów programu. Każda karta opisuje jedno zadanie; instytucje odpowiedzialne za jego wykonanie, koszty i czas realizacji.

Cele te to m.in.: poprawa warunków pracy, promocja zatrudnienia, poprawa kwalifikacji pracowników po 50. roku życia, zmniejszenie kosztów pracy, związanych z zatrudnieniem, aktywizację bezrobotnych, aktywizację niepełnosprawnych, wydłużenie wieku emerytalnego.

W dokumencie „Program Solidarność pokoleń” napisano, że przeciętny poziom wykształcenia osób w wieku 50 – 64 lata jest znacznie niższy niż reszty społeczeństwa, niski jest też poziom dokształcania się pracowników. Zbyt niskie kwalifikacje pracowników po 50. – ograniczają ich możliwości utrzymania się na rynku pracy.

Polacy po 50. roku życia wycofują się z rynku pracy głównie – jak wynika z programu – z lęku przed utratą pracy, niską oceną swoich możliwości na rynku pracy, lęku przed bezrobociem i słabnącej wiary we własne siły. Wśród wymienianych w programie zachęt sprzyjających zatrzymaniu osób w wieku 50 lat i więcej na rynku pracy są: programy szkoleniowe, podnoszenie wieku emerytalnego, kampanie informacyjne.

W Polsce pracuje ok. 28 proc. osób w wieku 55 – 64 lata. W Unii Europejskiej średnia ta wynosi 43,5 proc. Celem UE, wynikającym ze strategii lizbońskiej, jest osiągniecie zatrudnienia osób w tym wieku na poziomie 50 proc.

Brak aktywności zawodowej można wskazać nie tylko wśród osób starszych, prawie 62 proc. Polaków, jeśli miało taką możliwość, przeszłoby na emeryturą- wykazują badania.

Jeżeli nie uda się zwiększyć aktywności osób starszych , liczba osób zainteresowanych przejściem na emeryturę bądź otrzymywaniem świadczeń i zasiłków z pomocy społecznej będzie rosnąć. Dlatego rodzi się konieczność stworzenia systemu szkolenia ustawicznego, tak by osoby starsze także mogły podnosić swoje kompetencje i by nie czuły się mniej wartościowymi pracownikami.

Konieczne jest tzw. zarządzenie wiekiem – czyli np. podnoszenie aktywności osób starszych, które dostosowywałyby swoje kwalifikacje do potrzeb rynku. Jak zaznaczył ekspert PKPP Lewiatan , osoba w wieku ponad 50 lat powinna mieć dostęp do kształcenia ustawicznego; np. powinna w urzędzie pracy otrzymać adres doradcy zawodowego i skierowanie na kurs podnoszący kwalifikacje.

Na konferencji podkreślono także, że konieczne jest wydłużenie wieku emerytalnego. Jak zaznaczono, procedura wydłużania wieku emerytalnego obowiązuje w wielu państwach europejskich. W Polsce średni wiek przechodzenia na emeryturę wynosi 58 lat.

Źródło: http://kadry.infor.pl